सांडू नए

सिंक...मी आणि मावशी

- May 18, 2020

परवा घरातलं सिंक खराब झालं...आमच्याकडे कामात मदत करायला येणाऱ्या मावशी आणि मी दोघीच घरी होतो. सकाळचे साडेआठ वाजलेले. सिंकमधल्या पाण्याने जणू संप केल्यासारखे धरणे धरले होते. स्वयंपाकघरातली ही जागा म्हणजे सतत पाण्याखाली असलेली. प्लंबरला फोन लावला. पंधरा मिनिटात तो आला आणि म्हटला सिंकच्या पाइप बदलायला हव्यात. त्याला म्हटलं, जा आणि तुला काय लागेल ते सामान घेऊन बदलायच्या तयारीनंच ये...पुन्हा पंधराव्या मिनिटाला पठ्ठ्या हजर. आणि पुढच्या वीस मिनिटात नवं सिंक लागलं सुद्धा. साहित्यखर्च, मजुरीचे पैसे आणि गरमागरम चहा देऊन त्याला निरोप दिला. हे सगळं आमच्या कामाचा मावशी बघत होत्या.. गेल्या महिन्याभरात दमवलेल्या सिंकचा प्रॉब्लेम तासासव्वातासात मिटला. सिंक दुरूस्त झाल्याचा आनंद माझ्यापेक्षा मावशींच्या चेहऱ्यावरच उसळत होता. पण दुसऱ्याच क्षणी त्या मला म्हणाल्या, ताई, तुम्ही घरात कुणाला विचारलच नाहीत की सिंक दुरूस्तीला प्लंबरला बोलवू का? बोलवल्यानंतरही सिंकची पाइप बदलायला त्याला सांगू का? त्याने जे काही मजुरीचे पैसे सांगितलेत त्यावर व्यवहार ठरवू का?...मी म्हटलं, त्यात विचारण्यासारखं...किंबहुना घरातील इ

सणासुदीचं सुग्रास कोल्हापूर

- May 22, 2020

सणासुदीचं सुग्रास कोल्हापूर @ अनुराधा कदम, कोल्हापूर कोल्हापूर म्हटलं की झणझणीत तांबडा पांढरा रस्सा, चुलीवरची खरपूस भाकरी, खुळा रस्सा, सुक्कं मटण ही ओळख समोर येते. धुळवड, किंक्रांत, नवरात्रीतली अष्टमीला कोल्हापुरातल्या पेठांमधल्या घरात मटण शिजणारच. घरच्या गणपतीला निरोप देऊन येताना मटणाची पिशवी घेऊन यायची हा इथल्या कित्येक घरातला शिरस्ताच. पाहुणा घरी आला की त्याच्यासाठी मटणाचा बेत न करणारं घर शोधून सुद्धा सापडायचं नाही. तर कोल्हापूर आणि तांबडापांढरा हे समीकरण असं घट्ट जुळलेलं. मात्र मटणावर ताव मारणारे कोल्हापूरकर बारमाही सणावाराला होणाऱ्या गोडाधोडानेही जिभ तृप्त करतात हे पण तितकच खरं. संक्रांतीच्या पोळीपासून डिसेंबरातल्या मार्गशीर्षातल्या गुरूवारच्या शेवयाच्या खिरीपर्यंत कोल्हापुरातल्या घरांमध्ये सणावाराचे अस्सल पारंपरिक ताटही सुग्रासपणे सजतं. खाण्यावर बेंबीच्या देठापासून प्रेम करणाऱ्या कोल्हापूरकरांची खवय्येगिरी ही अशी सणासुदीलाही यथेच्छ सुरू असते.

जीवनाचे गणित

- July 25, 2020

माणसाच्या आयुष्यात सारेच गणित आहे. त्याच्या आयुष्यात ठराविक टप्प्यातकाही विशिष्ट बदल होत जातात. काय मिळवायचे...कसे मिळवायचे याचे वेगवेगळे हिशोब मांडले जातात. बेरीज.. वजाबाकी..गुणाकार..भागाकार...या साऱ्या गणिताच्या प्रकारांनी मानवी जीवन व्यापले आहे. जीवनातील सर्व गणिते नेहमीच बरोबर येतात असे नाही...भाग जाऊन बाकी शून्य येते असेही नाही. आयुष्याच्या प्रमेयांमध्ये सिद्धांताच्या दिशेने जाताना साध्य गाठले जाईल असेही नाही. कधी सुटतात तर कधी ती अडून बसतात. बेरीज वजाबाकीचा पेच सुटण्यासाठी हातची संख्या कधी हाताशी नसते तर असूनही कुणी हात पुढे करत नाही. थोडक्यात काय...जीवनातील गणितं नेहमीच बरोबर येतात असे नाही...पण गणितं ही मांडली जातातच. या गणिताची एक मोठी गंमत आहे. या गंमतीनं गणितशास्त्राचा एक महत्त्वाचा नियम अक्षरश: धाब्यावर बसवला आहे. नेहमी मोठ्या संख्येतून लहान संख्या वजा जाते... पण आयुष्याच्या गणितात हा नियम लागू होत नाही बरं का....माणसाच्या सत्यकृत्यांची संख्या कितीही मोठी असली तरी त्याचे एखादे दृष्कृत्यही त्यातून वजा होऊ शकत नाही. अनुराधा कदम

Search This Blog

AnuRadha Chi Lekhani!!!